Wat als AI ons juist meer mens kan maken? Hoogste tijd voor een meer hoopvolle narratief op AI

Lees even mee…

In 1996 verloor Grootmeester Garry Kasparov zijn eerste schaakwedstrijd tegen IBM’s Deep Blue, en in zijn rematch in 1997 verliet hij in de zesde ronde gedesillusioneerd de tafel. Kasparov beschuldigde IBM van oneerlijk spel, hij was overtuigd dat IBM-mensen op de achtergrond liet samenwerken met de machine.

Hij liet het niet meer los en stelde de hypothese ‘een mens + machine combinatie’ (een centaur) zal het altijd blijven winnen van de beste AI machine. Hij besloot een schaaktoernooi te organiseren en nodigde amateurschakers, Grootmeesters schaak, machines en centaurs uit. Hij wilde zijn hypothese bewijzen.

Echter, er ontvouwde zich een onverwacht scenario… het toernooi werd inderdaad gewonnen door een centaur. Echter bleek een centaur van 3 middelmatige machines + 2 ‘zwakke mensen’ (amateur schakers 😉) het gewonnen te hebben van een hoogwaardige machine + Grootmeester combinatie.

De initiële hoofdanalyse concludeerde: mensen zijn het best in het stellen van vragen, machines zijn het beste in het geven van antwoorden.

Hoe is het mogelijk dat het gepercipieerde zwakkere team dit toernooi won?

Voordat we verder gaan, even in het kort wat zaken over intelligentie:

Intelligentie is geen énkele dimensie, maar een múlti dimensie – ofwel er is een intelligentie dimensie voor het menselijke brein en is er een intelligentie dimensie voor de machine;
Onze G-factor (general intelligence factor) uitnutting blijft achter en heeft nog heel veel groeipotentie, deze ligt gemiddeld op 34% (volgens bron van dit artikel, zie voetnoot).[1] [RG2]

Volgens nadere analyses bleek het volgende: de centaur van 3 machines en 2 amateurschakers volgde een ander proces om tot een strategie te komen en hoe te anticiperen op de zet van de tegenstander, 2 mensen stelde aan 3 machines vragen en kregen niet direct een eenduidige response. Zij moesten vaker itereren, wat betekende dat de mensen steeds moesten bijstellen en op deze wijze werden uitgedaagd om een betere vraag te stellen. Waarbij best AI – Grootmeester combi er veel minder iteraties waargenomen werden. Dit bleek de doorslaggevende factor in de winst! En je raadt het al: dit is het gebied van onze G-factor.[3] [RG4]

Oké, en hoe kan AI ons dan meer mensen maken, wat moet daarvoor gebeuren?

Na het lezen van dit interessante artikel van MIT press over deze non-zero-sum, waar beide spelers kunnen winnen, ben ik een nieuwe narratief gaan vormen. [5] [RG6]

Zoals ik het vandaag zie:

De balans tussen ontwikkeling/evolutie van AI is volledig onevenredig met IA (intelligence augmentation). Dit voedt het ‘enkel dimensie’ denken. Het leidt tot angsten omdat AI terrein wint op functies, die in het intelligentie domein van machines gewoonweg beter is dan in die van het menselijke brein. Het feit dat we onze G-factor niet uitbouwen en aanspreken, nu dat mogelijk is omdat we kunnen itereren met een machine voedt de angst narratief. Waar blijft IA?
Het onderwijs is gericht op geven van antwoorden. Het onderwijs moest [7] [RG8] zo snel als mogelijk het hele curriculum geschikt maken voor leren van het creëren van vragen in ons brein, leren itereren met machines. Dus begrippenkaders mogen wel worden getoetst, maar enkel met het doel begrip en context te leren, op basis waarvan vragen ontwikkeld kunnen worden.
‘No time’ van Einstein en Steve Jobs Deze no-time werd door deze beide grote denkers uit onze historie aangemerkt als een sleutel tot echte innovatie. Mensen moeten niet de gehele tijd overladen worden met taken, er moet ruimte zijn om even helemaal niets te hoeven. In deze momenten ontstaat creatie, ontstaat nieuwsgierigheid, komen er vragen los, Het laatste deel van mijn betoog is dan ook: als AI taken kan overnemen van de mens, overweeg dan eens om de mensen erbij te laten zitten en deze ruimte te verschaffen om no-time te introduceren…

Wat als de machine taken van ons kan overnemen, zodat we onze G-factor eindelijk tot een voller potentieel kan komen? Wat als AI eigenlijk een bevrijding is, en dat we in een era leven dat de mens een werkelijke evolutie zou mogen ingaan? Zowel de reis naar ons eigen intelligentie dimensie als wel als de nog ongekende mogelijkheden die we als centaurs zouden kunnen bereiken.

Wat als AI niet de concurrentie is, maar ons helpt om ruimte te creëren voor creativiteit door betere vragen te stellen en ons te laten vervelen?

Bron: How To Become A Centaur · Journal of Design and Science

Over Renza

Renza Gruter heeft 34 jaar werkervaring in de ICT, waarvan 20 jaar in het security domein. Met een achtergrond in Bedrijfskundige Informatica en veel rollen op het snijvlak van Business en IT/Security, brengt ze een verfrissende mix van kennis en ervaring mee.

Als zelfbenoemde ‘philosophical nerd’ is Renza klaar om haar persoonlijke ervaringen te delen en anderen te inspireren tot nieuwe inzichten. Haar doel is om gezamenlijk onze security posture in balans te houden, zowel nu als in de toekomst.

Renza’s kennis van zowel de technische als de zakelijke aspecten van security maakt haar een waardevolle bron van inzichten. Ze schrijft met de bedoeling om complexe securityvraagstukken toegankelijk te maken en stimuleert je om tot nieuwe inzichten te komen.